De Bruinvisch op "Das Wattenmeer" - 2004

Al enige jaren wordt er een soort ouwe-sokken réunie georganiseerd in de vorm van een vakantiereisje met de tjalk van Cees Dekker. De oude glorie van mast en zeilen en zijzwaarden is aan de Bruinvisch teruggegeven, en het vrachtruim is ingericht voor vakantiegangers. Er is een gemeenschapsruimte met banken en twee lange tafels en (vóór de mast) zijn er geriefelijke kooien. Het is geen jet-set hotel, maar zeker aanzienlijk luxer dan we vroeger bij de NJN herfst- of winterkampjes in de boerenschuur hadden.
Dit jaar gaan Nicolien en ik voor het eerst mee. We gaan naar het oosten zeilen het Duitse wad op en proberen de Jadebusen te bereiken. Dat is een Duitse baai vergelijkbaar met de Dollart, en de Lauwerszee van vroeger. Er is een eb-vloed hoogteverschil van ruim vier meter. Ook is daar een hoogveen dat met het tij meegaat op en neer, Das Schwimmendes Moor. Het lijkt erg boeiend.

13/8 vr - Aankomst in Delfzijl 14/8 za - De Dollart uit 15/8 zo - Een hele dag Waddenzee 16/8 ma - Spiekeroog 17/8 di - Hoher Rücken - Neues Brack 18/8 wo - Jadebusen 19/8 do - Wilhelmshafen 20/8 vr - Ems-Jade Kanal, Aurich 21/8 za - Ems-Jade Kanal, Emden 22/8 zo - Terug naar huis

13/8 vr - Aankomst in Delfzijl

14/8 za - De Dollart uit

We genieten een rustlg ontbijt en zullen om 11:00 vertrekken, maar er moeten nog wat boodschappen gedaan worden, en die duren wat langer dan begroot. We vertrekken pas om 12:30. Eerst op de motor de haven uit (Kromhout gloeikop diesel eenpitter puf-puf) maar in de havenmonding al gaan de zeilen omhoog.

Prachtige rijtjes aalscholvers op de hekken en beschoeiingen in de havenmonding. De wind is noord en we moeten laveren om de Dollart uit te komen. Dat duurt wel even met wind recht tegen. Op het wad met halve wind is het warm. Als we tegen 16:30 vastlopen is er nog genoeg water om te zwemmen terwijl ik accordeon oefen.

Avondmaaltijd terwijl we langzaam weer vlot raken. En daarna zeilen we nog anderhalf uur, laatste half uur echt in donker. Mooie sterrenhemel, maar de sterrenregen (Perseïden) is al een week geleden. Gaan ten zuiden van Juist voor anker. Toch leuk om in donker de zeilen netjes te bergen.

15/8 zo - Een hele dag Waddenzee

De zeilen waren goed geborgen. Vertrekken toch wat later omdat Cees vannacht herhaaldelijk de boot gecontroleerd heeft en nu wat slaperig is. Indertijd in de Biesbosch kon ik in zo'n roeibootje (fikkie) van 3 meter best met hoog water het anker uitgooien en gaan slapen. De boot kwam toch wel goed op de bodem terecht (en ik wist natuurlijk hoe die bodem er uit zag). Maar met een tjalk van 23 meter in de buurt van de vaargeul zonder precies de bodem te kennen is dat toch wat anders. Bewolkt, af en toe minuutje zon. Varen nu voor de wind, erg behagelijk. Er komt een zwarte ooievaar over, lijkt wel nieuwsgierig en vliegt vlak over ons heen. Er zijn mooie golven in het zeegat tussen Juist en Norderney, de ebstroom die de zee in trekt en stevige wind met golvan vanuit zee het wad op. In het gat ligt een belboei met een prachtig kerkklokken geluid. Het is zondagochtend en de gereformeerde makrelen en garnalen worden ter kerke geroepen. Op het reservaat van Juist zien we heel mooi de zeehonden op het zand liggen (naaktstrand zei mijn collega toen ihij de foto zag, maar dat is niet correct want ze hebben allemaal hun eigen bonthas aan). Er loopt een afscheiding langs het reservaat en aan de andere kant lopen toeristen, waar de robben duidelijk geen boodschap aan hebben.

We gaan voor de wind het wad weer op en volgen de geul gemarkeerd met staken, een prikkenpad. Onze giek staat geheel opzij en topt de prikken. We gaan wat verder van de prikken varen en lopen vast om 15:00 zo'n 300 m. voor het wantij ten zuiden van Baltrum. Er kan nog een half uurtje gezwommen worden en dan is daar ook niet meer genoeg water voor. We blijken heel mooi vlak net naast de geul te liggen. Willem en Susan gaan enthousiast wadpieren steken. Willem hoopt op wat beter hengel resultaat met wadpieren als aas.

Het droogvallende wad is prachtig. Er zijn ook groepen wadlopers die kennelijk toestemming hebben om de markering van het vogel rustgebied op Baltrum te passeren. Dat moet ook wel om het wantij te bereiken. Het wad is hier erg smal, je kunt binnen een uur van Baltrum naar het vaste land lopen. Er passeert o.a. een eenzame wandelaarster die naar het eiland loopt alsof ze even boodschappen gedaan heeft op het land. We zien heel mooi groepen kluten op het wad fourageren, en er is een voortdurend concert van plevieren en wulpen en kivieten en scholeksters en nog meer. Verrukkelijk en rustgevend.

16/8 ma - Spiekeroog

06:00 wakkcr voor plasje. De wind is zuid-oost. Het is nu schitterend, prachtig ochtendlicht en Nlcolien blijft op. Mooi wad, prachtig geluid van vogels en moole rode wolkjes ln oosten. Voorteken van regen. Ik ga lekker nog een uurtje slapen. Indedaad om 08:00 regen. We ontbljten op ons gemak terwijl Willem buiten gehuld in regenpak zit te vissen. Vertrekken 11:00 op de motor, hijsen snel de zeilen en motor gaat weer uit. Inmiddels is het weer mooi weer geworden, zonnig met buien. Maken goede vaart, kluiver er bij. In het ruim kun je prachtig het geluid horen van het water dat langs het neerhangende zwaard kolkt. Ik vind het mooie muziek. Cees noemt het "Het liedje van genoegen".

Om 13:30 arriveren we in de haven van Spiekeroog. Het ziet er als een prachtig waddeneilandje uit. Wat kleiner dan Schiermonnikoog, zo te zien veel minder kwelder. Er komt nog een Nederlands tjalk de haven binnenvaren. Het is de Zeelandia. We hadden die gisteren ook al zien varen en Cees probeerde ze via de marifoon op te roepen ("Zeelandia voor De Bruinvisch") om een praatje te maken. Maar ze reageerden niet, hadden de marifoon niet aanstaan. De Zeelandia komt naast ons liggen. Het is net zo'n vakantietjalk als de Bruinvisch en we begroeten de opvarenden. Achteraf bezien niet zo verrassend dat er over en weer kennissen zijn. Kier Heeck komt over de Bruinvisch heen rennen de kade op om handjes te schudden.

Na de lunch gaan we het dorp in, eerst wat boodschappen doen. In de supermark hebben ze mooie 1-liter beugelflessen met donker bier, Ost-Friese Brä, iK koop een fles. We brengen de diverse boodschappen terug aan boord. Het water staat een stuk lager, we moeten nu langs een laddertje aan de kade afdalen om aan boord te komen. Toen we weggingen konden we zo van het gangboord de kade opstappen. Het is tijd om wat op het eiland te gaan wandelen. Nicolien en ik nemen een paadje de duinen in. Alhoewel, het is een geplaveid paadje en we komen enkele andere toeristen tegen. Met skateboards of kinderwagentjes enzovoort. In het zuidwesten komt er een grijze lucht aan. Het begint te regenen, parapluie opsteken, zuidwester op en jas dicht, het gaat serieus regenen, poncho aan. Het wordt een kompleet onverwachte wolkbreuk, het had er echt niet zo'n zwarte zware lucht uitgezien. We waren van plan om een rondje te lopen, maar dit is te gek en we keren om. Er komen drijfnatte trimmers langs. Ze zien er uit of ze in een slenk gesprongen zijn. Nabij en in het dorp blijkt dat het echt een ongebruikelijk zware bui was. Vele straten staan blank, enkeldiep. Kindertjes plassen met overgave in laarsjes door de straat. Maar het is niet koud, en de meeste bewoners blijken toeristen. Niemand is echt door de regen gehinderd. Het is inderdaad een toeristendorp met alle winkeltjes die daar bij horen. Wij zien ook nog een echte bakker. Even onthouden want we zitten krap. De supermark had niet meer zoveel brood.

Terug bij de Bruinvisch blijkt dat daar ook inderhaast enkele dekluiken dichtgedaan moesten worden. Er was wat waterhinder, maar het was al opgedweild voordat wij uit het dorp terugkwamen.Voor het avondeten speel ik nog wat accordeon. Kier herinnert zich een zomerkamp waar ik de Ercko kolo overmeesterd had. Ik ken 'm nog steeds. Hein vraagt of ik een fluit voor hem heb, ja dus, en we proberen wat samen. Kwartiertje spelen als vroeger in de NJN. Dan is het eten op de Zeelandia klaar, ons eten 10 minuten later.

17/8 di - Hoher Rücken - Neues Brack

Nicolien en ik worden redelijk vroeg wakker. Het is nu weer prachtig weer. Het water staat al erg laag, maar dat stukje kwelder wat is afgesloten als natuurgebied loost nog steeds op de havenslenk. Susan is ook wakker en we gaan een stukje wandelen langs de dijk en kwelder. Nu het zo laag water is kunnen we langs de waterkant over de rand van de havnslenk langs het reservaat lopen. Het is vooral landschappelijk erg mooi, erg veel vogeltjes zien we niet want die zijn allemaal eten gaan halen op het drooggevallen wad. Een plas loopt langzaam loog door een muurtje van aangslibte stukjes steen. Heel aardig, je ziet het water de grond in stromen en een meter verder en lager komt het weer tevoorschijn. In die plas staan wat fuiken. De eigenaar (veronderstellen we) plast in korte broek door het water en loopt tenslotte met een emmertje vis terug naar de kant.
We lopen die 200 meter terug naar de havenkade. Het stinkt daar een beetje, want er staan enkele rijen containers met afval die straks per boot worden afgevoerd. Maar bovenwinds zit iemand rustig op een stoeltje met een schildersezel voor zich het prachtig uitzicht vast te leggen. Dat is een reiziger van de Zeelandia.

Na het ontbijt ga ik nog eens het dorp in om 4 flesjes Ostfriesche Bräu te kopen. Nicolien gaat op de dijk zitten met de telescoop. Het water komt weer op en de vogeltjes gaan dus het land in.

We vertrekken om 11:00. Het is nu prachtig weer en het tij is hoog genoeg om de haven uit te varen. We zijn bepaald niet de enigen. De Zeelandia vaart voor ons uit, en het is een complete processie van boten en bootjes die nu de haven van Spiekroog uitvaart. De vogels verlaten het wad nu het water opkomt, de boten gaan juist de haven uit. We beginnen op de motor, maar gaan al snel over op zeilen. Maar dan zetten we de motor er toch weer bij. De geulen bezuiden Wangerooge vormen bijna een doolhof, het water gaat alweer af en we willen de Jaden-buse toch echt wel halen. Met de motor erbij kunnen we wat makkelijker sturen.

We komen aan in Hooksiel, een kale haven, de stad ligt wat verder het land in langs het kanaal. De Zeelandia ligt er al aan de kade, maar wij moeten wat heen en weer tuffen voordat we een parkeerplek kunnen vinden. Tenslotte leggen we maar aan tegen de Zeelandia zoals zij op Spiekeroog tegen ons aan lagen. Best gezellig. Het is wel aardig om te horen hoe Cees met de Duitse havenmeester praat. Ze spreken allebei hun eigen taal in de wetenschap dat de ander dat verstaat. Maar ze begaan niet de fout te proberen de taal van de ander te spreken want dat gebrabbel zou alleen maar tot misverstanden leiden. Gezonde strategie, maar het klinkt wat vreemd in het begin.
Het is nog vroeg in de middag, en we gaan de kant op. Hoewel er geen dorp of stad in de directe omgeving is zijn er wel enkele eettentjes. Een kraam waar diverse soorten vishapjes gekocht konden worden (Backfisch, Harung) en een kleine rokerij waar Karien gerookte makreel voor het avondeten aanschaft. Wij dompelen ons in de luxe van verse haring en verse gebakken vis met goed koud bier. Wat is goed gebakken verse vis toch lekker.

Terug bij de boten horen we dat Willem eindelijk beet heeft gekregen. Hij heeft de kop van een gerookte makreel gevangen.

Na het eten gaat Cees een film (video band) vertonen van de microkosmos. Het is een film over de insektenwereld met prachtige opnamen van mieren die hun bladluizen beschermen en een lieveheersbeestje van de tak of gooien.
De televisie monitor staat op het dek van de Bruinvisch en de meeste gasten zoeken zich een toeschouwrsplaats op de Zeelandia. Mooie film.

18/8 wo - Jadebusen

We vertrekken op motor om 10:00. Eenmaal buiten de haven zetten we zeil bij. We varen naar het zuiden de Jadebusen in, het water gaat alweer af en we varen nu op de hoofdgeul naar de haven en hebben prachtig uitzicht vanaf laag standpunt in de zijkreken die op de geul afwateren. We arriveren 13:00 in Dangast. Hoewel de Zeelandia na ons de haven binnenvaart leggen zij aan de wal aan en ligt de Bruinvisch tegen de Zeelandia. Het is hier mooi, maar dat weten meer mensen zo te zien. Er is een grote camping en als we op de kant gaan kijken bij de sluis blijkt er een fietspad te liggen met druk toeristisch fiets verkeer. Aan de zeekant van de sluis liggen allemaal stenen merktekens die aangeven hoe hoog het water is gekomen bij grote stormen. Het jaar 1953 is er niet bij. Aan de landzijde is er een nis met een prachtige landkaart van de streek uitgevoerd in mozaik van tegeltjes. En de sluis zelf is ook wel boeiend. Het is voornamelijk een afwateringssluis.

We gaan lunchen, maar Willem en Susan zijn verdwenen. Zij verkennen het dorp. Ze zijn op tijd terug om nog wat te eten. Ze melden lege fietsenverhuurders. Het valt mee, we zien er zeker drie, en we vinden nog fietsen. Wij gaan met drieen (Nicollen Louis en ik) riching Das Schwimmendes Moor. Prachtig kleinschalig weidelandschap hier. We zien kiekendieven, bruine en grauwe. En een torenvalk. En Louis ziet zo'n V-tje van hazenoren in het weiland, maar bij nader inzien is dit gras en riet toch wel erg hoog en het blijkt een ree te zijn.

De zon brandt. Maar het waait ook flink, en die wind hebben we mee. We fietsen langs de dijk. Bij de volgende sluis (Varer Schleuse) stoppen we om wat rond te kijken. We worden ingehaald door nog wat Bruinvisch fietsers die doorrijden richting Das Schwimmendes Moor, maar wij blijven hier. We hebben amper 8 kilometer gefietst, maar de verhuurder wilde de fietsen om 18:00 terug hebben. De sluis kan geen boten langer dan 3 meter schutten, grotere schepen kunnen er alleen door als beide paren sluisdeuren openstaan. Dat kan best als het tij precies goed is. Louis gaat lui op de dijk liggen om over het wad uit te kijken en Nicolien en ik wandelen langs de afwater geul naar de wadrand. Die afwatergeul in combinatie met de kwelderachtige strook land vormen een fantastisch zwembad met ligplekken waar druk gebruik van wordt gemaakt. Ik denk dat het tegen de 30šC is.

Aan de wadkant kijken we naar het noord-oosten en kunnen met enige moeite toch wat bomen en struiken onderscheiden aan de kust in de verte. Dat moet Das Schwimmendes Moor zijn. Het enige gekke is dat tussen de bomen en het water duidelijk een camping te zien is. En volgens de kaart en boeken is Das Schwimmendes Moor een natuurgebied waar geen vrije toegang is.

We fietsen terug en arriveren om 17:30 weer in Dangast. Louis brengt meteen de fiets terug maar Nicolien en ik willen nog dat half uurtje volmaken en fietsen nog in het dorp rond. Komen in de haven en we dumpen mijn zware fototas op de Bruinvisch zodat ik die niet hoef te sjouwen als we van de fietsenverhuurder teruglopen.

Na het avondeten zitten we boven van het nog steeds warme weer te genieten. Het is echt laag water. Alleen in de geul van de sluis naar buiten staat nog wat water. Aan de andere kant van de haven zien we alle boten en bootjes op het zand liggen. En ook ook de Zeelandia en de Bruinvisch liggen droog. Maar de geul loopt hier dichter langs de kant en ons stukje zand is niet veel breder dan twee tjalken. De geul is toch wel meer dan meter lager dan waar de Zeelandia tegen de kant ligt. Wij liggen op een hellend vlak en wij glijden af. Alleen de trossen waarmee we aan de Zeelandia vastliggen houden ons boven. En dan een knal en een striemende slag en we glijden een halve meter lager. Er is een tros geknapt. "Blijf er vandaan" roept iemand, "er staat nog spanning op", Er wordt op een veilige plek een andere tros vast gemaakt. Er is geen sprake van dat we de Bruinvisch weer omhoog kunnen trekken, dat is ook nergens voor nodig. Maar het is wel belangrijk om die strakke kabel te ontlasten, zo'n tros die doorbreekt is een levensgevaarlijke zweep. Dat gevaar lijkt nu ingetoomd.

19/8 do - Wilhelmshafen

We vertrekken vandaag vroeg, om 06:00, voor het ontbijt. Met hoogwater, alweer afgaand en dus stroom mee. We varen op de motor, maar zetten al gauw de fok erbij. Terwijl we nog varen vraagt Cees via de marifoon het kanaal nymmer van de zeesluizen van Wilhelmshafen en probeert het schutten te regelen. Maar bij de zeesluizen antwoorden ze niet. Die sluizen gaan pas om 08:00 open. Waarschijnlijk hebben ze de marifoon nog niet eens aanstaan.

We arriveren om 07:30 in Wilhelmshafen. Het is een echte marine haven. De sluiswachters reageren nog niet op marifoon, We leggen even ergens aan en Cees en Karina gaan naar hun kantoor toe om het schutten en de doortocht door het Ems-Jade kanaal, met veel sluizen, te regelen. Net als ze terugkomen komt het reguliere schip van onze aanlegplaats. Maar het is nu 08:00 en de sluis gaat open. Gróóóóte sluis, er komt nog een schip met ons mee dat 3 x zo groot is als de Bruinvisch maar de sluis lijkt nog steeds leeg. Is gebouwd voor veel grrote oorlogsschepen en heeft indrukwekkende schuifdeuren. Er komt douane aan boord om naar sigaretten en drank te vragen. Er ligt hier een belastingvrij winkeleiland in de buurt, Helgoland, maar er moeten natuurlijk wel invoerrechten betaald worden als je Duitsland binnenkomt. Maar bij ons wordt duidelijk niet gerookt, alleen Bram rookt pijp. Zij zijn zeer belangstellend naar de Bruinvisch. Zulke pleziervaart zien ze niet vaak. We zoeken een aanlegplaats en gaan passagieren. We lopen eerst naar een Oceanium toe, maar dat blijkt een multimedia show te zijn en daar hebben we toch niet zo veel zin in. We vrspreiden ons, enkelen gaan de stad in, wij gaan naar het aquarium en Cees met Bart en nog wat lui gaan de mast strijken. Als Nicolien en ik bij de Bruinvisch terugkomen tegen lunchtijd is de operatie nog niet voltooid. Ik heb nog net gelegenheid om de zware rugtas naar beneden te brengen. Maar uit veiligheidsoverwegingen kan ik niet meer over dek lopen en moet dus beneden blijven, voor de mast. Nicolien staat wel buiten en kan de operatie zien.
Het begint fors te waaien, windkracht 8 west.

We genieten nog snel een late lunch en willen dan vertrekken. Met alle hens aan dek afduwen en dan varen. Mooi niet dus. De wind lijkt nu Beaufort 9 met uitschictcrs 10, we liggen aan lager wal en komen niet weg. Storm is geluwd om 17:30, maar de sluizen zijn niet meer bemand na 18:00. Wij blijven hier vannacht.

20/8 vr - Ems-Jade Kanal, Aurich

We vertrekken 07:45. We varen op de motor, uiteraard want de mast is gestreken. Het is een mooi kanaal, landelijk, doet mij aan Drente denken. Aankomst in Aurich 15:30.
Dat lijkt een leuk stadje. Nicolien en ik nemen de Ost-Friesische Bräu flesjes mee om in te leveren maar kunnen geen supermarkt vinden voor dat statiegeld. Aurich heeft mooie oude stadswallen. En we treffen daar een leuk cafe waar 4 onzer heren pullen bier hebben besteld. Nicolien en ik bestellen chocolade met slagroom en Rotwein aus Westfalen. Die wijn is echt smakelijk.

's Avonds na het avondeten horen we luiddruchtig hulpgeroep en geplons. Het klinkt even alarmerend maar er blijkt niets aan de hand. Het is een mooie zomeravond en de jeugd vermaakt zich bij het water waarbij er enkele jongelieden onvrijwillig gekleed te water gaan. Geen probleem, maar ik moet er wel aan denken dat onze wc direct op het oppervlaktewater loost, net als vrijwel zeker de wc's van al die andere boten om ons heen.

21/8 za - Ems-Jade Kanal, Emden

We ontbijten mogal lui pas om 08:30 met laatste restjes oud zuurbrood (erg smakelijk brood was dat) en warme afbak broodjes die Karina uit de oven haalt. Drie stoten op de hoorn als signaal dat we de brug willen passeren en we starten de motor. Helaas wil de motor niet meewerken en die slaat weer af. De brug gaat open voor ander bootje en dan weer dicht. De baas is weg om de volgende brug op te halen voor dat bootje. We moeten een poosje wachten tot de brugwachter terug ls van die volgende brug. En dan fietst hij nog een keer naar de volgende brug om die nog rrn keer, nu voor ons, op te halen.

Hier loopt het kanaat door vlakker landschaps Het lijkt nog sterker op Nederland dan gisteren. Alhoewel, we kruisden een kanaal of rivierje dat zo'n 10 mter onder ons aquaduct doorstroomt. We passeren weer enkele sluisjes. Eentje is bijzonder mooi, het is een een centrale kolk waar vier sluisjes op uitmonden. Een kruising, net als bij dat auquaduct, maar hier gelijkvloers.

Het is de laatste sluis. We komen Emden binnen. Dat blijkt een mooi stadje met een volle haven. We tuffen wat rond om een parkeerplaats te zoeken en Cees weet De Bruinvisch te keren met voor en achter amper een meter ruimte, knap stuurwerk. Het is maar goed dat de kluiverboom is opgehaald. We vinden toch een redelijke aanlegplek.

We verspreiden ons door het mooie redelijk toeristische stadje. Nicolien en ik vinden geen supermarkt om die beugelflesjes in te leveren en dumpen ze tenslotte maar in een gemeentelijke afvalbak. We komen aan het randje van het centrum langs een soort tentoonstelling/braderie annex kunstmarkt. Maar de meeste deelnemers zijn alweer bezig hun spullen in te laden om naar huis te gaan. Een plaatselijke ondernemer heeft nog wat mooie poezen mobiles die we aanschaffen.

Dan treffen we een aantal onzer scheepsgenoten bij de lafenis van een horeca ondernemeing waar we ons bij aansluiten. En 20 meter verderop is een supermarkt die onze lege flesjes had kunnen innemen als we die niet aan de gemeentereiniging cadeau hadden gedaan. Nou, ik ga die flesjes niet meer ophalen.

En bij de Bruinvisch aangekomen blijkt de mast nog niet overeind te staan. Het vereist nog wat gemeenschappelijkke arbeid aan de lieren voordat ie staat. Mooi om te zien hoe al die touwen en koorden en lijnen weer in gareel worden gebracht.

22/8 zo - Terug naar huis

Weer staan we op ons gemak op en ontbijten rustig. Eigenlijk laten we het tijdstip voorbij gaan waarop de spoorbrug voor schepen opengaat. Maar ze zijn vriendelijk en laten ons geen twee uur wachten zoals de dienstregeling aangeeft. Kennelijk rijden er zondag ochtend wat minder trienen dan door de week en kunnen ze zich deze vriendelijkheid veroorloven.

We hebben wind tegen en kruisen de Ems uit met vele slagen. Eenmaal op de Dollart wordt toch ook de motor weer aangezet. Dat was wel grappig, we waren vergeten om de uitlaatpijp (schoorsteen) er op te zetten en er lag nog een blikje op het korte stukje pijp als deksel. Flip probeerde het er nog snel af te halen, maar 10 cm van zijn handen gaf de motor de eerst puf en vloog het blikje met een mooie grote boog weg het water in. Dan toch maar snel de hoge pijp er ook op gezet.

In Delfzijl komen diverse mensen aan om reizigers op te halen met eigen vervoer. Nicolien en ik nemen snel afscheid om de trein van 15:17 te halen en op een redeloke tijd thuis te komen.